Miskraam

Een miskraam is het verliezen van je (vroege) zwangerschap.
Vaak ontstaat een miskraam doordat er vroeg in de celdeling een foutje wordt gemaakt. Een miskraam komt bijna nooit door een erfelijke afwijking bij de ouders. Ongeveer 1 op de 10 (met een test bevestigde) zwangerschappen eindigt in een miskraam. De meeste miskramen vinden plaats voor 12 weken zwangerschap. Wanneer er een miskraam bij je is vastgesteld, kun je het beste afwachten tot deze op gang komt.
Na 1 miskraam heb je in principe geen verhoogde kans op nog een miskraam, heb je twee of meer miskramen achter elkaar van dezelfde partner kan de kans wel verhoogd zijn en kom je in aanmerking voor verder onderzoek. 
Naast informatie over miskramen vind je hier ook informatie over ander vormen waarin je je zwangerschap kunt verliezen, zoals door een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of een mola zwangerschap.

Wij spreken op deze pagina over je kindje, mocht je het voor jezelf anders (bijv: embryo of vruchtje)  willen noemen is dat helemaal oke!

Wat kun je merken bij een miskraam?

Het verloop van een miskraam is bij iedereen anders. Soms merk je klachten als buikpijn en/of bloedverlies. Soms merk je zelf niets en zien we het op de echo.

Over het algemeen begint het met vaginaal bloedverlies dat in hoeveelheid toeneemt. Het bloedverlies kan binnen enkele uren tot dagen toenemen en kortdurend (6-12 uur) hevig zijn. Je voelt vaak ook een krampende pijn in je onderbuik, wat kan voelen als hevige menstruatiepijn. Ook kan je stolsels of stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies) verliezen. Het is niet altijd zichtbaar wanneer je je kindje zelf verliest. Als je het kindje wilt opvangen kun je bijvoorbeeld een vergiet in het toilet zetten en het bloedverlies met water afspoelen (dan wordt je kindje zichtbaar). Soms is je kindje niet zichtbaar, bijvoorbeeld wanneer je erg vroeg in de zwangerschap de miskraam krijgt. Nadat het zwangerschapsweefsel is afgestoten zal het bloedverlies en de buikpijn afnemen. Het bloeden na een miskraam stopt meestal binnen tien dagen. 
Echter betekent het niet dat wanneer je bloedverlies hebt in het begin van je zwangerschap dat je ook direct een miskraam hebt. Bij 1 op de 5 zwangerschappen treed bloedverlies op in het begin van de zwangerschap, hiervan eindigt ongeveer de helft in een miskraam. Bel ons als je je zorgen maakt!

Het kan ook dat er geen kloppend hartje te zien is tijdens je eerste echo. Dat hoeft altijd niet te betekenen dat je een miskraam krijgt. Als je minder dan 6 weken zwanger bent, is het normaal dat er nog geen hartslag te zien is. We kijken samen naar wat in jouw situatie de meest waarschijnlijke oorzaak is. Als het wel lijkt op een miskraam heb je verschillende opties: je kunt wachten tot de miskraam spontaan op gang komt of je kunt naar het ziekenhuis om er voor te kiezen de miskraam met medicijnen op te wekken of te kiezen voor een curettage. Je kunt daar iets meer over lezen op deze site: www.deverloskundige.nl/miskraam

Het kan soms verwarrend lijken dat als je miskraam nog bezig is, je wel een positieve zwangerschapstest kunt hebben. Dit komt vaak omdat er nog zwangerschapshormonen in je lichaam zitten. Als het bloedverlies helemaal gestopt is, kun je na 48u een zwangerschapstest doen, deze zou dan negatief moeten zijn. Zo weet je dat de miskraam compleet is.

Goed om te weten:
Je mag paracetamol gebruiken tegen de buikpijn. Neem altijd twee tabletten per keer. Je mag maximaal 3000 tot 4000 mg per 24 uur. Dus dat is 3 tot 4 keer twee tabletten van 500 mg. Om infectie tegen te gaan raden we aan om geen gemeenschap hebben zolang het bloedverlies duurt, niet in bad te gaan en geen tampons te gebruiken. Voel je je koortsig? Meet je temperatuur en neem contact op.

Verdriet
Na de miskraam kun je je letterlijk en figuurlijk leeg voelen. Geef jezelf de tijd om zowel lichamelijk als emotioneel te herstellen. Vrouwen reageren verschillend op een miskraam. Verdriet, ongeloof, boosheid, schrik, onzekerheid, ontkenning of jaloezie: allemaal veel voorkomende emoties. Ook de tijd om een miskraam te verwerken, is voor iedereen anders. Wat wel vaak hetzelfde is: een gevoel van gemis omdat de zwangerschap plotseling is gestopt. Er over praten kan helpen. Dat kan met je partner, je verloskundige, een vriendin of iemand aan wie je je verhaal graag kwijt wilt. Sommige vrouwen vinden het fijn hun verhaal te delen met vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Dat kan zijn met iemand die je persoonlijk kent of juist anoniem, bijvoorbeeld op een besloten Facebook-groep.
Merk je dat je problemen hebt met het verwerken van je miskraam, kun je contact opnemen met een miskraamcoach. Kijk daarvoor eens op de volgende websites: pureloss.nl of mijnmoederkracht.nl

 

Andere vormen van je zwangerschap verliezen

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Soms komt het voor dat een eitje zich buiten de baarmoeder nestelt: een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (extra uterine graviditeit). Meestal zit een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in een van de eileiders. Een zwangerschap buiten de baarmoeder kan nooit voldragen worden en het kindje kan niet alsnog in de baarmoeder geplaatst worden. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is in de eerste weken moeilijk te herkennen. Je kunt soms last hebben van vage klachten zoals vaginaal bloedverlies, buikpijn aan een kant van je onderbuik, misselijkheid of braken. Ondanks het uitblijven van de menstruatie kan een zwangerschapstest nog negatief zijn. Dit komt omdat het zwangerschapshormoon bij een gewone zwangerschap in veel grotere hoeveelheid aanwezig is. Soms kan een zwangerschapstest ook positief zijn. Als je zwangerschap verder ontwikkeld in de eileider, kan dat gevaarlijk zijn. Als je hevige buikpijn hebt en het gevoel dat je flauw gaat vallen, moet je ons gelijk bellen. Je moet dan naar het ziekenhuis. Als we een buitenbaarmoederlijke zwangerschap verdenken of zien op de echo, verwijzen we je naar de gynaecoloog. Daar wordt je verder behandeld. De behandeling is afhankelijk van de klachten en van de waarde van het zwangerschapshormoon in het bloed, maar je krijgt medicijnen of je wordt geopereerd.

Mola-zwangerschap
Bij een mola-zwangerschap is er bij of kort na de bevruchting iets misgegaan en groeit alleen de placenta door en is er geen kindje. Dit komt gelukkig zelden voor. Door de groei van de placenta raakt de hormoonhuishouding verstoort, wat kan leiden tot een versnelde celdeling. De placenta groeit in de baarmoederholte verder en door vochtophoping ontstaan blaasjes. Gewoonlijk is er bij een mola-zwangerschap dus geen kindje. Is er bij uitzondering toch een kindje, dan is deze (bijna) nooit levensvatbaar.
In het begin lijkt de mola zwangerschap op een normale zwangerschap. Er zijn ook ‘gewone’ zwangerschapsverschijnselen zoals moeheid en misselijkheid. Echter neemt de kans op vaginaal bloedverlies toe naarmate de zwangerschapsduur vordert. De baarmoeder groeit sneller en de buik wordt sneller dikker dan gewone zwangerschap. Bij het maken van een echo wordt in plaats van een vruchtzakje met een embryo, vele kleine blaasjes gezien. Als we een mola zwangerschap vaststellen, ga je naar het ziekenhuis. Daar wordt vaak een curettage gedaan en daarna is er een controle op kwaadaardige celdelingen. 

Wanneer moet je ons bellen?

  • Als je je zorgen maakt.
  • Te veel bloedverlies (een maandverband doordrenkt binnen 30 min).
  • Klachten zoals duizeligheid, flauwvallen, sterretjes zien in combinatie met ruim bloedverlies.
  • Koorts meer dan 38 graden.
  • Te veel buikpijn ondanks paracetamol.

Weer zwanger na een miskraam

Meestal word je vier tot zes weken na de miskraam weer ongesteld. Als het bloeden van de miskraam langer aanhoudt dan drie weken of je bent na 8 weken nog niet ongesteld geworden kan er misschien wat miskraamweefsel in de baarmoeder achter gebleven zijn. Dit kan met een echo worden bekeken.
Vaak is de kinderwens nog sterk aanwezig na een miskraam. Het is echter voor je lichaam het beste om in ieder geval één menstruatie af te wachten voordat jullie weer gaan proberen. Je kunt door blijven gaan met het slikken van foliumzuur.